Effecten van atrazine in aquatische ecosystemen

Een deel van alle herbiciden die op bossen, akkers, wegbermen en tuinen worden toegepast, gaat onvermijdelijk verloren in waterlichamen, hetzij direct door afspoeling, hetzij indirect door uitloging via grondwater naar efemere beken en meren. Eenmaal in het aquatisch milieu kunnen herbiciden stress veroorzaken binnen aquatische gemeenschappen en de structuur van de gemeenschap radicaal veranderen. Atrazin is een van de meest doeltreffende en goedkope herbiciden ter wereld en wordt dan ook vaker gebruikt dan enig ander herbicide. Atrazine wordt vaak aangetroffen in aquatische wateren, en het is bekend dat het de voortplanting van aquatische flora en fauna beïnvloedt, hetgeen weer gevolgen heeft voor de structuur van de gemeenschap als geheel. In dit document wordt een overzicht gegeven van de gerapporteerde directe en indirecte effecten van atrazin op aquatische organismen en de gemeenschapsstructuur. De informatie kan worden gebruikt voor de ontwikkeling van betere beheersrichtsnoeren en wetgeving. Geconcludeerd wordt dat één universele maximumgrens voor de toepassing van atrazin in stroomgebieden, zoals door veel regelgevende instanties wordt voorgesteld, het aquatisch milieu onvoldoende bescherming biedt. In plaats daarvan wordt gepleit voor de ontwikkeling van flexibele grenswaarden voor de toepassing van atrazine, die zijn afgestemd op het potentiële risico van verontreiniging van het oppervlaktewater en de ondergrond en op de kwetsbaarheid van het aquatische milieu.